تحلیل روند تغییرات آماری دبی و رسوب حوضه آبریز مند و کاربرد آن در برنامه ریزی محیطی

هدف از این تحقیق تحلیل روند تغییرات دبی و رسوب حوضه آبریز مند با استفاده از روش آماری سری زمانی، مبتنی بر دیدگاه کاربردی در برنامه ریزی محیطی می باشد. جهت انجام تحقیق از آمار دبی و رسوب شش ایستگاه هیدرومتری (دارای پراکنش فضایی مناسب) در سطح حوضه آبریز مند استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین دبی و رسوب در تمامی ایستگاه ها مربوط به دی تا اسفندماه است. ایستگاه قنطره در جنوب حوضه با متوسّط 5/39 مترمکعب در ثانیه، 909/1703 کیلوگرم بر مترمکعب به ترتیب دارای بیشترین مقدار دبی و رسوب می باشد. همبستگی دبی (متغیّر مستقل) و رسوب (متغیّر وابسته) در ایستگاه های هیدرومتری حوضه آبریز مند به صورت قوی و خطی می باشد و نشان دهنده معناداری آنها بود. به طوری که، در ایستگاه قنطره ضریب همبستگی 0.934، حکان 0.972، علی آباد خفر 0.894 محاسبه گردید. تحلیل روند دبی بر اساس مدل سری زمانی بیانگر روند کاهشی دبی در حوضه آبریز مند از سال 1384 می باشد. به طوری که روند تغییرات از میانگین 46/6 به 23/1- رسیده است. علّت اصلی کاهش دبی در سطح حوضه آبریز مند مربوط به کاهش میزان بارش ها و همچنین دخالت انسانی با ایجاد سد بر روی رودخانه ها است. به نظر می رسد که نتایج این تحقیق می تواند از دیدگاه ژئومورفولوژی کاربردی نقش قابل توجّهی را در برنامه ریزی های محیطی، آمایش سرزمین ایفا نماید.